يکي از راههاي اعلام و ابراز محبت به ديگران "هديه دادن" است. روشي که بسيار معمول و متداول بوده و همه ما از اين وسيله به نوعي جهت نزديکي و رفاقت بيشتر با افراد از آن استفاده مي نمائيم

آزاده طباطبايي اردکاني 

مشاور خانواده، ازدواج و رفتار درمان

www.aramesh.ca

يکي از راههاي اعلام و ابراز محبت به ديگران "هديه دادن" است. روشي که بسيار معمول و متداول بوده و همه ما از اين وسيله به نوعي جهت نزديکي و رفاقت بيشتر با افراد از آن استفاده مي نمائيم. اين روش آنقدر فراگير و عمومي است که ديگر به جرأت مي توان گفت که در عهد و دوره اي که ما در آن زندگي مي کنيم کمتر کسي است که از اثرات معجزه آساي آن خبر نداشته باشد. ولي علي رغم اين وضوح  آنچه باعث مي شود که موضوع "هديه دادن" سر فصل يادداشتي قرار گيرد، سوء تفاهمات و برداشتهاي ناصحيح و همچنين استفاده نابجا از اين وسيله ابراز محبت است.

نخست آنکه دربين بسياري از افراد متأسفانه فلسفه هديه کاملاً لوث شده و هديه را با ارزش مادي آن مي سنجند و محک مي زنند. اگر هديه ارزان باشد، آن را بي ارزش مي دانند و نظر لطفي هم به آن نمي اندازند و بر عکس اگر هديه از ارزش ريالي يا دلاري بالائي برخوردار بود، آنوقت نه تنها هديه را بلکه هديه دهنده را نيز با چشمي ديگر مي نگرند و به گونه اي مشخص و ويژه از او سپاسگزاري مي نمايند.

امروزه چنانکه مي دانيد دلايل مشخص و مدوني براي هديه دادن و گرفتن تعريف شده و افراد متوقع هستند که در ايام خاصي ، همجون روز تولد، سالگرد ازدواج، منزل نو، و ...از دوستان و اعضاي خانواده خود هديه دريافت کنند و همين امر اگر چه از سوئي باعث سهولت کار و پيشگيري از دلخوريهاي ناشي از فراموشي حوادث مهم گرديده، ولي از سوي ديگر از آنجا که اين فعاليت کاملاً احساسي و عاطفي را در مجرائي منطقي و حساب شده قرار داده مشکلاتي را توليد نموده است.

چنين به نظر مي رسد که اگر افرادي  که مايليم به آنها هديه بدهيم را به دو دسته تقسيم کنيم تا حدودي احتمال بروز مشکل دراين زمينه را کم کرده ايم.

يک دسته آنهائي هستند که هديه دادن به آنها بنابر ملاحظات و معاشرتهاي اجتماعي خاص صورت مي پذيرد، که  در اين صورت قطعاً در انتخاب هديه شرايط و محدوديتهائي مرتبط با نوع رابطه، مناسبت مورد نظر، بودجه و ... بايد در نظر گرفته شود. دسته ديگر که در واقع موضوعيت اين نوشتار را به خود اختصاص داده، گروهي هستند که هديه دادن به آنها در واقع انتقال ، ابراز و اعلام عشق و محبت به آنهاست و مناسبتهاي خاص مثل سالگرد تولد و ازدواج و غيره تنها بهانه اي براي اين ابراز علاقه و عشق است. به عبارت ديگر هديه دادن به اين افراد تنها شاد نمودن آنها نيست، بلکه شاد شدن فرد هديه دهنده نيز کاملاً مورد توجه و عنايت است. لذا در اينگونه موارد که هديه دادن معنا و مفهوم بسيار حساس و مهمي دارد ، توجه به نکاتي لازم و ضروري مي باشد:

- توجه به نيازهاي طرف مقابل و تهيه هديه اي متناسب با خواست و نيازهاي او شرط اساسي در انتخاب هديه است. چرا که شما با دادن هديه در واقع مايليد که به نوعي توجه و هشياريتان را نسبت به او، علائق، سلائق و خواسته هايش نيز بيان کنيد و به او بگوئيد که من تو را شناخته ام و مي دانم که از چه چيزهائي خوشت مي آيد يا به چه چيزهائي نياز داري.

براي مثال هنگامي که مي خواهيد به همسرتان شاخه گلي تقديم کنيد، حتماً مراقبيد که گلي را که او دوست ندارد به او هديه ندهيد و نهايت تلاشتان را مي کنيد که بخاطر بياوريد او چه گلي را بيش از همه دوست دارد تا آن را برايش تهيه کنيد.

نکته ديگر اينکه در اينگونه روابط نزديک، هرگز به انتظار فرا رسيدن مناسبت خاصي ننشينيد تا به انها هديه بدهيد. خصوصاً در رابطه با همسرتان هرگاه احساس کرديد که از زندگيتان ، مثلاً امروزتان، خوشحاليد، از اينکه با او زندگي مي کنيد خورسنديد و به عبارت ديگر هر زمانيکه احساس شادي و رضايت کرديد، با تهيه يک هديه کوچک اين شادي را با او تقسيم کنيد و مطمئن باشيد که اين هداياي کوچک و غير مترقبه در استحکام روابط و شاد سازي محيط خانوادتان تأثير شگرف و باور نکردني بر جاي خواهد گذارد.

حتي مي توانيد زمانيکه عذر خواهي کلامي برايتان کمي دشوار است از رسم زيباي هديه دادن بهره گيريد و احساس درونيتان را به طرف رنجيده خاطر اعلام نماييد. تقديم يک گل زيبا ،گاهي اوقات  مي تواند کدورتها را در مرحله اغازين از بين ببرد.

هديه دادن را از حالت اجبار و وظيفه خارج سازيد. چرا که با روح هديه سازگار نيست. هديه دادن رفتاري است کاملاً عاطفي و احساسي و لذا اينگونه رفتارها را هرگز نمي توان با جبر و فشار همراه و همگام ساخت. هر زماني که چنين احساسي در شما ايجاد شد براي قدر شناسي از عزيزاني که اين حس خوشبختي و رضايت را در شما ايجاد کرده اند هديه اي تهيه کنيد و به آنها تقديم نمائيد. اين رفتار را به عنوان عکس العملي به هيجانات خوش آيند خود به خود بياموزيد و با تکرار و استفاده مکرر اين رفتار، آن را بصورت يک رقتار ثابت حاکم بر روح و جان خود نمائيد.