ماه ژانویه برای مهاجرانی که مایل هستند از طریق برنامه اسپانسری والدین و مادربزرگ و پدربزرگ ها، اسپانسر اعضای خانواده خود شوند، ماه ارسال درخواست است.

ماه ژانویه برای مهاجرانی که مایل هستند از طریق برنامه اسپانسری والدین و مادربزرگ و پدربزرگ ها، اسپانسر اعضای خانواده خود شوند، ماه ارسال درخواست است. در پی نتایج اخیر انتخابات در کانادا، هنوز مشخص نیست برنامه اسپانسری والدین چه وقت از سال 2020 آغاز به کار خواهد کرد و فرایند رسیدگی به درخواست ها چگونه خواهد بود  . 

این فرصت را می توان غنیمت شمرد و به فکر راه های نوآورانه برای بهبود این برنامه بود. برای مثال دولت فدرال می تواند یک برنامه آزمایشی سرمایه انسانی جدید برای برنامه اسپانسری والدین ایجاد کند

.

هزینه ها و مزایای برنامه اسپانسری:

کانادا قصد دارد تحت برنامه  2019 تا 2021 خود، از طریق برنامه مهاجرتی اسپانسری 21 هزار متقاضی را جذب کند. این برنامه تنها حدود 6 درصد مهاجران تازه وارد به کانادا را پوشش می دهد.  چرا که مزایای اقتصادی مهاجرت از این طریق به قوت سایر مسیرهای مهاجرتی نیست.  برای کانادا به صرفه تر این است که از همسران و اعضای خانواده مهاجران اصلی و نیز پناهندگانی که در سنین پایین و جوانی به کانادا مهاجرت می کنند، استقبال کند.  چرا که این افراد در مقایسه با والدین و پدرو مادربزرگ ها ساعات طولانی تری را کار می کنند و در نتیجه مالیات بیشتری عاید دولت کانادا خواهند کرد.

علاوه بر این، باید در نظر داشت که سیستم خدمات درمانی در کانادا بیشتر از ناحیه دولت اداره می شود و وقتی افراد زمان بیشتری را در کانادا کار کنند، چنانچه در آینده به بیماری مبتلا شده و یا به هر نحو نیاز به خدمات درمانی داشته باشند، دولت آن را به راحتی تقبل خواهد کرد. از سوی دیگر، والدین یا پدرو مادربزرگ های مهاجران در سنینی وارد کانادا می شوند که بیشتر از همیشه به مراقبت های درمانی نیاز دارند و این در حالی است که تا به حال به جامعه کانادا خدمتی نکرده و به دولت مالیاتی نداده اند. به عبارتی، بیشتر از آنکه برای دولت درآمد زا باشند، ممکن است در ابتدا ورود هزینه های درمانی به همراه داشته باشند.

از طرفی ورود پدربزرگ و  مادربزرگ ها  از لحاظ اقتصادی، برای کانادا توجیه پذیر نیز می باشد. والدین و پدرو مادر بزرگ های مهاجران می توانند در مراقبت از کودکان نقش کمک ایفا کنند و بدین ترتیب به فرزندان خود در کاهش هزینه ها و افزایش ساعت کار یاری برسانند. همچنین با کار کردن در کانادا به درآمد خانوار هم کمک می کنند.

 اما آنچه که بیش از همه دارای اهمیت است، این است که خانواده سنگ بنای جامعه است و والدین و پدرو مادربزرگ ها با ساختن خانواده ای مستحکم تر به ساختن جامعه کانادایی مستحکم تر کمک می کنند.

در ژانویه 2019 حدود 100 هزار متقاضی فرم درخواست اسپانسری را پر کرده و با هم بر سر این برنامه ی 21 هزار سهمیه ای به رقابت پرداختند. مسلما  کانادا نمی تواند همه را راضی نگه دارد و به همین دلیل اسپانسری والدین و پدرو مادر بزرگ ها بسیاری را ناامید کرده است.

پیش از این، سیستم برنامه اسپانسری والدین به ترتیب دریافت پرونده، اولویت بندی می شد. به عبارت دیگر،  اولویت با متقاضیانی بود که زودتر اقدام می کردند. ناکارآمدی این سیستم باعث شد که در سال 2011 حدود 165 هزار درخواست رسیدگی نشده و  روی هم جمع شود و رسیدگی به این درخواست ها تا بیش از پنج سال هم به طول بیانجامد و بسیاری از والدین و یا  پدر و مادر بزرگ ها متاسفانه تا پیش از رسیدگی به درخواست ها از این دنیا می رفتند.

به منظور رفع این مشکل، در سال 2011، دولت کانادا اعلام کرد که موقتا درخواست های جدید این برنامه  را متوقف می کند و سهمیه سالانه را از 15 هزار به 25 هزار در سال های 2012 و 2013 افزایش داد. سپس آن را به تعداد کنونی کاهش داد.

در سال 2017،  دولت سیستم جدید لاتاری اسپانسری را معرفی  کرد. در این سیستم متقاضیانی که علاقه مند به اسپانسر شدن برای اعضای خانواده خود می بودند، 30 روز فرصت داشتند، تمایل خود را اعلام کنند و دولت به صورت تصادفی، درست مانند سیستم لاتاری گرین کارت آمریکا، آنها را انتخاب می کرد و از آنها برای اسپانسر شدن دعوت می نمود.

با وجود اینکه این سیستم نوآورانه بود، اما محدودیت هایی هم داشت. متقاضیان حتی نمی توانستند مطمئن شود که آیا هرگزاعضای خانواده شان قادر خواهد بود به کانادا بیاید یا خیر، زیرا ممکن بود هیچ زمان در قرعه کشی برنده نشوند. همچنین، متقاضیانی بودند که اسپانسر شدن برای والدین یا پدرو مادر بزرگ های خود را جدی نمی گرفتند و علیرغم انتخاب شدن برای آوردن آنها به کانادا اقدامی نمی کردند و متاسفانه باعث می شدند که تاخیرهایی ایجاد شود و آنهایی که واقعا حقشان بود از این فرصت بی نصیب بمانند.

در سال 2019، سیستم دریافت تقاضاها، تغییر کرد و به همان روش قبلی اولویت ترتیب ارسال درخواست بازگشت. دولت تاریخ و زمانی را برای سابمیت و ارسال درخواست به صورت آنلاین مشخص کرد و 27 هزار فایل اول را پذیرفت.

البته این روش نیز مشکلاتی را به همراه داشت. از آنجایی بیش از 100 هزار نفر به طور همزمان قصد ورود به سایت را داشتند، بسیاری موفق نشدن حتی به سایت وارد شوند. مدت زمان لازم برای تکمیل آنلاین فرم و سابمیت فایل به طور متوسط 10 دقیقه بود. بنابراین پس از ورود به سایت هنوز متقاضیان فرم ها را کامل نکرده بودند که برنامه بسته شد. انتقادهای بسیار پس از بسته شدن برنامه ارسال شد. 

حال چه باید کرد:

می توانیم برای سال 2020 انتظار نوآوری هایی را در سیستم برنامه اسپانسری والدین داشته باشیم. از آنجا که همواره تقاضا برای اسپانسرشدن بسیار بیشتر از سهمیه موجود است، کانادا هیچ زمان نمی تواند رضایت همه مهاجران را جلب کند. اما می تواند اقداماتی موثرتر انجام دهد.

اول اینکه، دولت سیستم ابراز علاقه مندی را کنار گذاشته و از مدل مبتنی بر درخواست استفاده کند. بدین متقاضیان از قبل می دانند که چه زمانی قرار است فرم درخواست اسپانسری توسط دولت جمع آوری شود و اسناد و مدارک خود را آماده می کنند. زمانی که  موعد مقرر فرا می رسد، دولت فدرال باید برای ارائه فرم درخواست الکترونیکی یا کاغذی زمان کافی در اختیار متقاضیان قرار دهد. برای اینکه درد سری هم برای دولت ایجاد نشود، دولت می تواند تلاش هایی را انجام دهد و از متقاضیان هزینه هایی را تمام و کمال دریافت کند تا فقط متقاضیانی که واقعا قصد اسپانسر شدن را دارند، تقاضا ارائه کنند.

دوم اینکه، دولت می تواند سطح مهاجرت را بر اساس تعداد درخواست هایی که دریافت می کند، تنظیم کند. این امر مستلزم انعطاف پذیری بیشتر برای جذب 10 هزار درخواست اضافی در سال خواهد بود.

مورد سوم اینکه، دولت کانادا می تواند همچنان برنامه سوپر ویزا را ادامه دهد؛ سوپر ویزا ، ویزای مالتیپل است که به والدین و پدرو مادر بزرگ ها اجازه می دهد تا سقف 10 سال هر چقدر که می خواهند به کانادا رفت و آمد کنند. البته سوپر ویزا مورد انتقاداتی هم قرار دارد چرا که دارندگان آن را به داشتن بیمه سلامت خصوصی که در توان مالی خیلی ها نیست ملزم می کند. اما در ازای دریافت آن خیلی ها مطمئن می شوند که در کنار عزیزانشان خواهند بود. 

چهارم اینکه دولت کانادا می تواند رویکردهای نوآورانه تری را برای مدیریت برنامه اسپانسری به کار ببرد. علیرغم تلاش هایی که در سال های اخیر برای بهبود این برنامه انجام شده یکی از دلایلی موفقیت بالای سیستم مهاجرت کانادا تمایل دولت کانادا برای یافتن راه حل های جدید برای چالش های طولانی مدت است. رونمایی از سیستم اکسپرس انتری در ژانویه 2015 از جمله این اقدامات است.

 

ارائه طرح برنامه آزمایشی سرمایه انسانی والدین و پدر  و مادربزرگها:

 

یکی دیگر از راهکارهایی که وجود دارد، معرفی رویکرد جدید بر پایه سرمایه انسانی به منظور مدیریت درست درخواستهای اسپانسری است. دولت می تواند برنامه آزمایشی کلاس اقتصادی راه اندازی کند و والدین و پدر و مادربزرگ هایی که جوان تر هستند و دارای تحصیلات عالیه ، سابقه کاری و دانش زبان انگلیسی و یا فرانسه هستند دراولویت قرار بگیرند. این برنامه می تواند در کنار برنامه های اسپانسری و سوپر ویزا برای پذیرش والدین قرار بگیرد.

با ارائه این برنامه آزمایشی، به طور میانگین سالانه بیش از 2 هزار و 750 متقاضی مورد پذیرش قرار بگیرند و با اضافه کردن همسران آنها، این رقم به 3 هزار  500 نفر خواهد رسید. البته به این طرح ایراداتی وارد است اما در صورت بررسی دقیق تر و اصلاحات می تواند در کاهش حجم تقاضا برای برنامه اسپانسری موثر باشد.

هنوز آینده برنامه اسپانسری والدین و پدر و مادر بزرگ ها برای سال 2020 نا مشخص است. اما آنچه که مشخص است مدیریت 100 هزار تقاضا برای 21 هزار سهمیه  بسیار دشوار است.

 

معصومه علیمحمدی-مشاوررسمی مهاجرت

www.icpimmigration.com

وضعیت آگهی از دید کاربران: