چرا کنار گذاشتن سلطنت عملاً برای کانادا غیرممکن است؟
قانون اساسی کانادا پایان دادن به روابط خود با سلطنت را برای این کشور بسیار چالش برانگیز می کند. آلن هاچینسون، نظریه پرداز حقوقی و استاد حقوق در دانشگاه یورک، به سی تی وی نیوز گفت: «فکر می کنم خیلی سخت باشد. "هر گونه تغییر در ترتیبات پیرامون تاج و تخت مستلزم اتفاق نظر همه استان ها و دولت فدرال است." موافقت متفق القول کانادا یک پادشاهی مشروطه است، به این معنی که حاکم بریتانیا رئیس تشریفاتی کشور ما است که توسط فرماندار کل نمایندگی می شود. پس از مرگ ملکه الیزابت دوم، چارلز سوم بر تاج و تخت بریتانیا نشست و همچنین پادشاه کانادا شد.
هاچینسون گفت: «این واقعاً به تشریفات مربوط می شود. "شاه چارلز هیچ قدرتی در کانادا ندارد."
کشورهای بدون سلطنت، مانند ایالات متحده و فرانسه، به عنوان جمهوری شناخته می شوند. برای اینکه کانادا روابط دیرینه خود را با سلطنت قطع کند و به یک جمهوری تبدیل شود، نیاز به توافق بین مجلس عوام، سنا و هر 10 استان دارد. این قانون که به عنوان "اصلاح با توافق متفق القول" شناخته می شود، در بخش 41 قانون اساسی سال 1982، که توسط دولت نخست وزیر وقت پیر ترودو تصویب شد، مشخص شده است.
هاچینسون که مطالب زیادی در مورد قانون اساسی نوشته است، توضیح داد: «در سال 1982، آنها برای بازگرداندن قانون اساسی به تأیید بریتانیا نیاز داشتند. من فکر می کنم در آن زمان، اگر آنها سلطنت را به نوعی ویژگی اختیاری می ساختند، ممکن بود مشکل ایجاد شود.
دیوید اشنایدرمن، کارشناس حقوق اساسی، معتقد است که امروزه دستیابی به توافق متفق القول در مورد این موضوع «عملاً غیرممکن» است.
اشنایدرمن، استاد حقوق و علوم سیاسی در دانشگاه تورنتو، به سی تی وی نیوز گفت: «شما باید در افکار عمومی کانادا یک اجماع قاطع داشته باشید که باعث میشود نخست وزیران قطعنامههایی را در مجالس قانونگذاری خود برای لغو سلطنت تصویب کنند.» "من نمی بینم که به این زودی اتفاق بیفتد."
اکثر تغییرات قانون اساسی دیگر مستلزم موافقت دو سوم ولایات است، در صورتی که حداقل 50 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند. تلاش های عمده قبلی برای اصلاح قانون اساسی شکست خورده است، مانند پیمان میچ لیک در سال 1987 و پیمان شارلوت تاون در سال 1992.
قلمروهای مشترک المنافع
پادشاه چارلز سوم اکنون به عنوان رئیس دولت 15 قلمرو مشترک المنافع، که شامل بریتانیا و مستعمرات سابق بریتانیا مانند استرالیا، بلیز، کانادا، نیوزیلند و پاپوآ گینه نو است، خدمت می کند. چندین نفر - به ویژه آنهایی که در دریای کارائیب هستند - در حال ارزیابی مجدد روابط خود هستند.
در نوامبر 2021، باربادوس به جمهوری تبدیل شد و ملکه را به عنوان رئیس دولت برکنار کرد، اولین کشوری که در نزدیک به 30 سال این کار را انجام داد. قانون اساسی آن صرفاً نیازمند تصمیم مجلس بود.
حمایت از بین بردن
در حالی که مرگ ملکه الیزابت به تحسین خود پادشاه منجر شده است، رسواییهای اخیر در خانه ویندزور، مانند رابطه شاهزاده اندرو با جفری اپستین، سرمایهدار بدنام و مجرم جنسی، و اتهامات نژادپرستی از سوی مگان مارکل، شهرت این موسسه را خدشه دار کرده است.
برای بسیاری از مردم بومی در کانادا و کسانی که از حکومت استعماری خشن در جمهوری هایی مانند کنیا و قبرس رنج بردند، میراث سلطنت نیز می تواند دردناک و پیچیده باشد.
یک نظرسنجی از موسسه Angus Reid در آوریل 2022 نشان داد که 51 درصد از پاسخ دهندگان کانادایی طرفدار لغو سلطنت در نسل های آینده بودند، در حالی که 26 درصد طرفدار حفظ آن بودند و 24 درصد مطمئن نبودند. تقریباً نیمی از پاسخدهندگان معتقد بودند که خانواده سلطنتی ارزشهای منسوخ شده را نشان میدهد . این نظرسنجی همچنین نشان داد که 65 درصد از پاسخ دهندگان با به رسمیت شناختن چارلز به عنوان پادشاه و رئیس دولت کانادا مخالف بودند.
بررسیهای مشابه در سالهای 2021 و 2020 نشان میدهد که کاناداییها به طور فزایندهای روابط ما با تاج و تخت بریتانیا را زیر سوال میبرند. طبق گزارشی از اتحادیه سلطنت طلب کانادا، این روابط در سال مالی 2019 برای کانادا 58.7 میلیون دلار هزینه داشته است.
پیتر مک نالی، استاد مطالعات اطلاعات دانشگاه مک گیل بازنشسته و خود را "نگهبان قصر" معرفی می کند.
مک نالی همچنین معتقد است که اصلاح قانون اساسی "بسیار دشوار" خواهد بود، اما وقتی نوبت به سلطنت می رسد، او نمی خواهد شاهد تلاش کانادا باشد.
وضعیت آگهی از دید کاربران: